20. Tussen twee thuizen

Gepubliceerd op 4 oktober 2025 om 14:10

Van 16/9 t/m 23/9  was ronduit een drama… en daar laat ik het bij. Even ter verduidelijking, de huizenjacht was overigens niet voor ons. Enige leuke bijkomstigheid was dat we op plekken kwamen, waar we nog nooit waren geweest.
Ennn.....  dat we tussendoor nog een leuke dag hadden met H&B in Lecce. 

Gelukkig werd alles verzacht door een geweldig hoogtepunt: mijn reis naar Nederland.
Na maanden wachten stapte ik eindelijk weer op het vliegtuig richting mijn kinderen en kleinkinderen. Het voelde alsof ik thuiskwam in een warm bad. Zodra ik geland was, was er geen tijd te verliezen. Saphira, oudste dochter, haalde me op en we reden rechtstreeks naar Tiel: kroketten eten bij de Betuwe lunchroom – dat móest gewoon. :-) Buiten in het zonnetje, alsof zelfs het weer had besloten mee te vieren. 's Avonds bij Martha, zuslief geweest, die een heerlijke Indonesische maaltijd had gekookt. Ik heb gesmuld. 

De dagen erna vlogen voorbij, gevuld met knuffels, gelach en samenzijn. Even met Caressa de stad in, fruitmozaïeken bewonderen bij het Fruitcorso, samen een ontbijtje.  Een bezoek gebracht bij Ruben, zoonlief en zijn gezin. 
En 's avonds spontaan met z’n allen aan tafel bij Cares thuis, toen Abigail en de jongens onverwacht binnenvielen. 
Mijn hart barstte bijna van dankbaarheid: al mijn kinderen en kleinkinderen om me heen, praten, eten, lachen, knuffelen. Wat een rijkdom.

Vervolgens verbleef ik 2 dagen in Poeldijk, bij Abigail en gezin, heel veel knuffelsessies met Hugo en Owen, en natuurlijk samen tafelen bij Fullmoon in Chinatown – oh, wat een feest voor de smaakpapillen. De volgende dag, Hugo van school gehaald en meegegaan naar zwemles. Zo leuk om te zien en wat is hij toch al groot, zo trots op de jongens. 

En alsof dat nog niet genoeg was, sloot ik mijn dagen in Nederland af met Saf’s verjaardag bij Nick in Teteringen: gezelligheid, eten en een huis vol warmte.

In de tussentijd in Italië, gingen de werkzaamheden ook gewoon door.  Robert stuurde wat foto's van het repareren van het dak boven de logeerkamer. Fijn idee dat er ook daar weer stapjes worden gemaakt. Volgende week komen ze het dakje betegelen. 

Met mijn koffertje gevuld met spekkoek, bumbu's en voor Robert hagelslag en leverworst, vloog ik terug naar Italië. Dankbaar, gezegend en… toch ook blij om weer terug te keren naar Robert. Want hoe fijn het ook is in Nederland, mijn thuis is nu ook in Puglia. Maar eerlijk is eerlijk, ik mis ze nu al. :-(

Terug in Puglia, regende het. Een voorbode voor de komende dagen. Volgende dag ben ik eerst weer naar de kapper gegaan. Thuisgekomen trof ik Peter en een Nederlands stel, Linda en Stefan, bij ons thuis aan.  Die kwamen kijken om wat inspiratie op te doen en hoe wij het hebben.  Zij hebben ook een huis gekocht en hebben ons voor de volgende dag uitgenodigd om bij hun te kijken. Heel bijzonder om een trullo te zien (stapel stenen), en hoe het straks helemaal is verbouwd. Wordt vervolgd! 

En alsof dat nog niet genoeg vreugde was, arriveerden een paar dagen later onze lieve vrienden John en Monique uit Zeeland, bij Villa Senang. Het huis vulde zich opnieuw met verhalen, gelach en herinneringen. Voor even kwamen Nederland en Italië samen onder ons dak.
Helaas bracht het weer roet in het eten. Het heeft 2 dagen pijpestelen geregend, met bakken kwam het uit de lucht. Maar we lieten ons niet kisten en hebben toch nog de gezellige plaatsjes Cisternino en Locorotondo bezocht. Uiteraard heerlijk gegeten bij o.a. Nausika en Four Seasons in Martina Franca. Ter afsluiting een altijd leuke en gezellig olijfolie- en wijnproeverij bij onze vriend Vincenzo en zijn altijd vrolijke assistente Anna-Maria, die al 40 jaar bij het bedrijf werkt. 

Voor degene die willen weten hoe het met onze afzuigkap  en kenteken auto is. Nope, niente. Nog geen refund en nog geen italiaanse kenteken...... bureaucratie ten top. En oh, onze straat heet niet Via Chiafele, maar Strada Chiafele. Maar ach, waarschijnlijk maakt dat voor de postbode niet uit, want alle post gericht aan ons, komt gewoon aan, ondanks dat het een straat is en geen weg. 

Quote: "De afstand is soms groot, maar liefde en vriendschap maken elke plek thuis."

Reactie plaatsen

Reacties

Nancy Damen
2 maanden geleden

Schatje, je word met de week knapper. Wat fijn dat je het zo fijn hebt gehad met je naasten. Liefs

Maak jouw eigen website met JouwWeb