Nu wordt het wel heel erg serieus. Vandaag is het 12 juni, Robert zijn laatste werkdag. Een nieuwe tijdperk breekt aan. Geen weekenden, geen vakantiedagen meer. Alle dagen zullen hetzelfde zijn. Oeh, dat klinkt wel heel saai :-) Maar je snapt wat ik bedoel, toch!
Roberts laatste werkdag
Eind mei werd er een soort afscheidsborrel georganiseerd op het werk van Robert. Vrij sober als ik het goed heb begrepen. Een buffet met friet stoofvlees en wat salades en 3 kratten bier voor 30 man (?). Maar goed, je mag een gegeven paard niet in de bek kijken en de ene baas is de andere niet, aldus een vriendin. :-)
De collega's hadden op een grote poster van Italië aardige en lieve teksten geschreven, dus dat was wel heel leuk. Ook hebben ze onderling wat opgehaald, waarvan we in Italië lekker uit eten kunnen gaan. Daar zien we nu al naar uit.
En zo hebben we van heel veel mensen lieve, aardige, mooie attenties gekregen: Etentjes, BBQ, kaarten, flessen wijn, snoepgoed (voor onderweg), lieve cadeautjes, sieraden.... en dat had echt niet gehoeven. Maar we zijn iedereen ontzettend dankbaar en het wordt zeker gewaardeerd. We zullen alle herinneringen koesteren en in ons hart bewaren. We voelen ons geliefd en oprecht bevoorrecht. Wat een liefde!!
Nog 10 dagen
De dagen vliegen. De lijstjes worden korter. De stapels in huis hoger. En in mijn hoofd? Daar zit van alles door elkaar: blijdschap, zenuwen, een tikje weemoed… en vooral veel ‘wat nemen we mee?’
En dan bedoel ik niet alleen dozen vol spullen.
Ik heb het over herinneringen, gewoontes, tradities, geuren, smaken.
Over onze verhalen, ons geloof, onze dromen.
We nemen een leven mee — van Molukse rijsttafel tot Hollandse nuchterheid.
En straks zetten we dat neer tussen onze fruitbomen, onder de zon van Puglia.
Wat we écht meenemen?
-
Onze bijbel, met schriftje en vol aantekeningen.
-
De geur van versgebakken pandancake op vrijdag.
-
Een wokpan die al generaties meegaat.
-
De gewoonte om ‘s morgens alles bij God neer te leggen.
-
Een oude playlist op spotify vol worship én Molukse lagu-lagu.
-
De lach van onze (klein)kinderen, diep in ons hart.
-
Een voorraad sambal (je weet maar nooit).
-
De lef om los te laten.
-
De moed om opnieuw te beginnen.
-
En bovenal: vertrouwen. Want als Hij ons roept, dan draagt Hij ons ook.
Leuke catering opdrachten mogen verzorgen. Memories!
Quote: As long as you know that GOD is for you, it doesn't matter who is against you.
Reactie plaatsen
Reacties
Oo esther jullie gaan de grote stap wagen ?Wat stoer en knap alles hier achterlaten.
Ik wens jullie heel veel plezier ik ga je volgen en Super leuk dit nieuwe avontuur.Als ik ooit in de buurt ben kom ik langs .En mag ik je nieuwe nr zodat we toch af en toe kunnen contacten haha Sandy en ik zouden nog steeds langs komen uitstel afstel 😪 Maar wie weet gaat het daar gebeuren dat zou wel bijzonder zijn .Je weet het maar nooit he.😄👍 wanneer vertrek je.Geniet en je bent nooit alleen he .Je geestelijke rijkdom gaat gewoon mee 👍❤️